Het is tijd, de hoogste tijd...

De lange collegedag van vorige week is uiteindelijk toch niet zo lang geworden. Een andere docent gaf het college en nam het niet zo nauw met de slides, maar maakte er meer een vragenuurtje van met een onderwerp waar hij geïnteresseerd in was. Tsja, toen ben ik er toch maar vandoor gegaan om m'n tijd beter te besteden.

En die tijd is zeker goed besteed de afgelopen week met leuke dingen zoals de Harry Potter Studio. Een dikke aanrader voor iedereen die zichzelf een beetje fan vindt en in de buurt van Londen is. Van The Ministry of Magic tot de Great Hall en Hagrids Hut, het was er allemaal te vinden. Een ontzettend leuke dag gehad daar!

Maar als 'postgrad' moet er natuurlijk ook gestudeerd worden, want op dinsdag stond onze eindpresentatie op het programma die voor 15% meetelt voor het eindcijfer. Het ging ontzettend goed, en we hebben een score van 79/100 gehaald wat gelijk staat aan een 8 à 8,5 in Nederland! Heel trots op onzelf natuurlijk haha :)

Ook nu heb ik even het studeren onderbroken om deze blog te schrijven. Woensdag staat het eerste en gelijk ook laatste tentamen op de planning en donderdag volgt er nog een deadline. Je zou zeggen dat ik daarna wel recht heb op vakantie, maar helaas. In januari volgen nog twee deadlines voor m'n essays, maar dan heb ik m'n buitenlands semester helemaal afgesloten.

Het voelt heel gek om over iets meer dan een week weer terug te vliegen naar Nederland. Aan de ene kant kan ik niet wachten om iedereen weer te zien, maar aan de andere kant ga ik de mensen hier toch harder missen dan ik van tevoren had gedacht. Het doet toch wat met je als je studiegenootjes blijven herhalen hoe gek en ontzettend jammer ze het vinden dat je er volgend semester niet meer bent en hoe lief het is dat ze je op willen komen zoeken in Eindhoven (!).

Dit semester heeft me zoveel nieuwe contacten en zulke nieuwe inzichten gegeven. Van hoe fijn het is om te sporten tot het bestuderen van nieuwe theorieën die sowieso een plekje gaan krijgen in m'n afstuderen. Hoe erg ik hier verwend ben met een ontzettend lieve landlady die iedere dag voor eten zorgde, maar hoeveel zin ik ook heb om terug te gaan naar m'n studentenkamertje in Eindhoven en weer alles zelf te regelen. Hoe fijn de bus hier was met het typisch Engelse weer, maar hoe erg ik er naar uit kijk om weer op m'n fiets te stappen en binnen een kwartier op de TU te staan.

De afgelopen drie maanden hebben me meer gegeven dan ik ooit had kunnen hopen en ik ben ontzettend blij dat ik deze mogelijkheid heb gekregen. Tijd voor de volgende stap: hopelijk over 6 maanden officieel ir. Annabel van Zante!